Oblicze prawdziwego, nocnego Paryża

Kiedyś Kabarety nie były związane ze sztuką teatralną czy występem artystów. Były to lokale które gromadziły nocą cały artystyczny świat. 
Pierwszy lokal został otwarty w 18 listopada 1881 roku w Paryżu przy ulicy Boulevard Rouchechourt w 84 dzielnicy Montmartre, która niegdyś byłą dzielnicą kojarzoną z prostytutkami, przestępstwami, i duża ilością bezrobotnych, wtedy jeszcze ta dzielnica znajdowała się na obrzeżach miasta. 
Pierwszy lokal był pomysłem artysty Radolphe Salis i nosił nazwę "Chat Noir" (Czarny Kot), który bardzo szybko przyniósł rozgłos i stał się najbardziej popularnym i obleganym miejscem w Paryżu. Najważniejszym środkiem przekazu była piosenka, która poruszała kwestie społeczno-polityczne. Owa satyra często miała formę obelgi, zarówno w sferze politycznej, społecznej jak i obrażała również bardzo zamożną publiczność. W 1882 roku po przykrym incydencie (zamordowano kelnera i pobito właściciela) lokal przeniesiono na ulicę Victor Masse. Przez wiele lat lokal był jednym z najważniejszych miejsc Paryża, jego sukces przyczynił się do przemiany Montmartre w dzielnicę bohemy i centrum artystycznego. Został zamknięty w 1896 roku.


To był pierwszy Kabaret w Paryżu, od tego czasu powstawały kolejne i kolejne, które albo ciszyły się sławą krótko bądź cieszą oko po dzień dzisiejszy. 
Przedstawię Wam kilka najbardziej sławnych i popularnych Kabaretów, które odwiedzają tłumy turystów a także tych, którzy uwielbiają tego typu przedstawienie (z resztą, a kto nie lubi :) )

Moulin Rouge, powstał jeszcze wtedy, kiedy "Chat Noir" dobrze prosperował, w 1889 roku. Znakiem rozpoznawczym jest budynek z imitacją młyna na dachu. Pierwszym właścicielem był Joseph Ollera. Rozgłos i popularność uzyskał dzięki pierwszemu plakatowi na którym były widoczne nogi i bielizna tancerki. Do tej pory symbolem rozpoznawczym lokalu jest kankan. 
Tak w ogóle to Moulin Rouge jest, obok Wieży Eiffla, symbolem Paryża i jest najsłynniejszym Kabaretem na całym świecie. W lokalu podtrzymywana jest dalej tradycja - beztroska zabawa i radość życia (tak radośnie od samego powstania Kabaretu)
Spektakle odbywają się przez 365 dni w roku, dwa razy dziennie a tancerki ubrane są w falbaniaste sukienki w kolorach Francuskiej flagi. Repertuar cieszy się ogromną popularnością i zainteresowaniem, szczególnie u płci męskiej. Jest to na prawdę barwne widowisko ze wspaniałą muzyką i niesamowitymi zdolnościami tancerzy. W ciągu wieczora serwowanych jest od 450 do 700 nakryć. A co do tancerzy to co wieczór, w każdym ze spektakli występuje 60 tancerek i 20 tancerzy. Co roku jest rekrutacja ze specjalnymi wymaganiami: wzrost min 1,75- 1,79, dobra aparycja, umiejętność tańca, przeprowadzane są również liczne szkolenia. Wśród tancerzy można spotkać czternaście narodowości - choć wiele z nich to Australijki a średnia wieku to 23 lata.


Crazy Horse powstał 19 maja 1951 roku. Pierwszym właścicielem był Alain Bernardin. Znajduje się w samym sercu Paryża między Łukiem Triumfalnym a Wieżą Eiffla. Można obejrzeć spektakl w lokalu bądź odbyć rejs po Sekwanie, który jest połączony z kolacją i przedstawieniem. Tancerki ubrane są w eleganckie i niezwykłe stroje, również wiele emocji dostarcza muzyka i przepiękne efekty specjalne.


Kabaret La Belle Epoque, to jeden z najstarszych i najbardziej znanych kabaretów w Paryżu. Znajduje się w 2 dzielnicy blisko Opery. Charakteryzuje się wspaniałą dekoracją z początku XX wieku. Można zobaczyć tam czerwone dywany, sufit, który lśni gdyż jest ozdobiony gwiazdami. Wieczorami można oglądać spektakle z udziałem tancerek bądź komików czy magików.
Nie jest to miejsce gdzie odbywają się jedynie spektakle. Jest to także restauracja w której można zjeść obiad lub wczesną kolację a wszystko to przy pięknej typowej muzyce francuskiej.


Lido, działa od 1946 roku i znajduje się w samym centrum na Polach Elizejskich. Słynie z rytmicznych choreografii, szybkiego tempa, kostiumów ozdobionych piórami, ekstrawaganckich kapeluszy. Na scenie pojawia się 70 utalentowanych tancerzy, którzy przedstawiają świetną choreografię w jakże barwnych strojach. Najbardziej słynne są Bluebell Girls, które w czasie jednego przedstawienia zmieniają swój strój aż 16 razy i mają na to jedynie kilka minut ( wyobraź sobie przeobrażenie rajskiego ptaszka z długimi kolorowymi piórkami, które mogą ważyć nawet 5 kilogramów, w hinduskie boginie czy niewolnice). Tancerki mają średnio 180 cm wzrostu (wtedy dobrze je widać na scenie).
Dodatkową atrakcją jest możliwość potańczenia na wspaniałym parkiecie przy akompaniamencie orkiestry kabaretu Lido.

Kabaret Paradis Latin, wybudowany w 1803 roku z polecenia Napoleona Bonaparte jako teatr rzymski. Znajduje się w V dzielnicy Paryża, Łacińskiej, bardzo blisko od Katedry Notre Dame. Teatr został zniszczony w wojnie francusko-pruskiej w 1870 roku, został zrekonstruowany przez Gustava Eiffel w 1887 i na nowo otwarty 20 stycznia 1889 roku pod nazwą Paradis Latin. Od tamtej pory odbywają się tam spektakle, które cieszą się popularnością już od pierwszego przedstawienia.


Madame Arthur, położony w dzielnicy Montmartre powstał w 1951 roku przez pierwszego transseksualistę we Francji co przyniosło oczywiście lokalowi sławę. Jest to miejsce pełne przepychu, nowoczesności i humoru gdzie oczarowuje nas pokaz najlepszych transformistów w Paryżu.


Casino de Paris, teatr rewiowy powstały w 1895 roku, w latach dwudziestych XX wieku stał się najsławniejszą sceną rewiową w Europie. Znany z przepychu dekoracji, piękna kostiumów i wystawności scenografii. To tutaj gwiazdami były Krystyna Mazurkówna i Tacjanna Wysocka, a o schodach w lokalu śpiewał Piotr Fronczewski w filmie Halo Szpicbródka.

Au Lapin Agile, kabaret znajdujący się w 18 dzielnicy Paryża Montmartre. Położony jest na północ od Bazyliki Sacre-Coeur. Na początku XX wieku było to miejsce spotkań wielu artystów, pisarzy i malarzy. Można było tam spotkać między innymi Pabla Picasso, Guillaume Apollinaire czy Amadeo Modiglianiego. Oprócz wielu osób z artystycznego świata można było zobaczyć kryminalistów i lokalnych anarchistów.
Kabaret początkowo nazywał się Cabaret des Assassins (nazwa upamiętniająca syna właściciela, który zginął w zamachu na kabaret). W późniejszych czasach długo pozostawał bez stałej nazwy (jakieś 20 lat), dopiero w 1875 roku karykaturzysta Andre Gill wyszedł z propozycją nazwy lokalu - była zbliżona do nazwy klubu nocnego, który znajdował się w pobliżu - miejsce nazwano Le Lapin a Gill. W późniejszych czasach ponownie ewoluowała i teraz możemy lokal znaleźć pod nazwą Cabaret Au Lapin Agile bądź po prostu Lapin Agile.
Miejsce to przyjmowało około 100 osób, weekendami było tłoczno ale w dni powszednie można było spokojnie usiąść i porozmawiać. Niestety po pierwszej Wojnie Światowej lokal przestał istnieć ale teraz stał się jednym z elementów folkloru Montmartre.
Znajduje się tutaj także muzeum poświęcone historii kabaretu.

Kiedy w mieście świateł zapada zmrok budzi się do życia rozkosz, radość, taniec i zabawa. Paryż był taki kiedyś i nadal jest. To nie tylko stolica państwa ale stolica miłości, miliona świateł i niekończącej się zabawy i przygody.


Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Historia pewnej piosenki

NAUSICAA czyli Gigantyczne Akwarium

Toussaint - Wszystkich Świętych we Francji