Historia pewnej piosenki

Piosenka o której chciałabym Wam dzisiaj napisać urzekła mnie chyba pod każdym względem.

Jest piękna, jest romantyczna, jest niespotykana, jest inna.

Mowa o utworze Malcolma McLaren i francuskiej aktorki Catherine Deneuve "Paris Paris" z 1994 roku.

Piosenka nie powstałaby gdyby nie niesamowity upór piosenkarza. Z resztą opisał tą historię nawet Robin Millar w swojej autobiografii (był On współpracownikiem McLaren'a i producentem albumu "Paris").

Kiedy wokalista wpadł na pomysł by na Jego nowej płycie zaśpiewała słynna aktorka dowiedział się, że Ona nie śpiewa i nie zaśpiewa nawet dla słynnego Malcolma. 

Wymyślił więc pewien podstęp, a mianowicie powiedział Jej menadżerowi, że obecne będą takie ikony francuskiej kultury jak Juliette Greco, Jeanne Moreau czy Francoise Hardy i nie wyobrażą sobie żeby Catherine mogłoby zabraknąć. Wkrótce aktorka przyjęła propozycję.

Jednak śpiewanie to nie była zdecydowanie jej silna strona. Czuła się bardzo niepewnie. 

W studiu nagraniowym zaraz za nią usiadł sam Malcolm, który zachęcał ją do śpiewania. 

Fragmenty tego dialogu zostały nawet wplecione w nagranie:

Malcom: "Come on Catherine, sing away"

Catherine: "My God, no, I can't sing"

Malcolm: "Come on, sing away"

Catherine: "No, I can't sing"

Zawsze zastanawiałam się skąd to szeptanie między słowami i teraz już wiem.

Kiedy skończono nagrywanie utworu, McLaren poszedł do menadżera aktorki z prośbą by Catherina zatwierdziła całość. Niestety, ten zaraz po przesłuchaniu piosenki powiedział, że nie ma mowy i aktorka nigdy nie zgodzi się na to by coś takiego ujrzało światło dzienne.

Nieco zrezygnowani i niezapowiedziani wybrali się jednak do niej samej. Kiedy oni wstrzymywali oddechy, Ona słuchała... i rzekła "It's great. I love it. Now go away". (Jest świetna. Podoba mi się. A teraz możecie iść).

I tak oto powstała piosenka która zachwyca miliony ludzi na całym świecie.